Het Rijk van de Vissen - rotskust

Achter een groep bergen ligt de zee, er is echter geen zandstrand op dit stukje kust. Het zoute water spat ongeduldig op tegen de rotsen, waardoor over de jaren heen wel mooie, gladde zitplaatsen zijn ontstaan.
Het is hier nooit heel druk, omdat maar weinig mensen weten dat je dit stukje kust makkelijk kunt begaan via het bos wat er niet ver achter ligt. Je moet natuurlijk wel eerst over de bergen heen, maar met een draak is dit geen probleem.
De zonsopgang is redelijk goed te zien vanaf dit strand, dus als je vroeg komt heb je een mooi uitzicht in het vooruitzicht.
Je kan ook makkelijk in het water komen om wat te zwemmen, al moet je oppassen voor eventuele scherpe stenen.

Personen: houdt er rekening mee dat het niet heel makkelijk te vinden is.
Regels: geen.
Rang: Een draak is handig om er te komen, echter niet noodzakelijk.

Vol enthausiasme dansde en dartelde Bambi door de golven. Gawain zat met een grote grijns toe te kijken vanaf de kant. Met behulp van een van zijn messen was hij bezig met het maken van een gravering in een nieuwe tentstok. Vaak maakte hij nieuwen, enerzijds omdat het leuk was, en anderzijds omdat bij het vervoer van de opgerolde tent Bambi nog wel eens iets liet vallen of per ongeluk plette. Vaak moest ze dan getroost worden. Deze kreeg een gravering van vissen in ringen om de stok heen. Toepasselijk voor het rijk waar hij zich bevond. Het bleef humor om een hertenschedel door de golven te zien duiken.

Vanaf het moment dat z.a.eop het eiland waren, hadden Charlie en Doc de bergen over willen vliegen naar het strand. Zaken en een slaapplek gingen evhter voor, tot vandaag dan. Charlie droeg haar enige standjurkje: het was donkerblauw en scheen een beetje door; dat maakte echter niet uit omdat ze er een badpak onder droeg. "Ik kan me niet herrineren wanneer we voor het laatst naar zee zijn geweest, Doc!" zei ze enthausiast toen ze het water zag achter de laatste berg. Doctor slaakte een kreetje van geluk en landde klunzig op een vlakke rots. Ongeduldig en trappelend wachtte hij tot Charlie hem van de draagtassen en zijn leren harnas had ontdaan: hij wilde zwemmen. "Hoe meer je traooelt, hoe langer het duurt!" grinnikte ze terwijl ze worstelde met een gespierd blauw achterbeen. "Zo, ga maar vast: ik kom zo!" riep ze hem na. "Wacht!" ze had een schedel in het water zien drijven. "Er zit iets in het water!" pas toen keek ze rond en zag ze de roodharige jongen op een van de rotsen. Hoor je iemand aan tespreken als je op hetzelfse stukje strand zit? Daar had Charlie geen idee van.

Gawain keek op van zijn werkje toen hij anderen hoorden. Hij herkende het meisje van de trainingen in het dertiende rijk, maar wist haar naam niet meer. "Rustig maar, het is mijn draak." Zei hij met een vriendelijke lach. De commotie had de aandacht van Bambi getrokken en ze zweefde omhoog tot ze boven het water hing. Ze ratelde vrolijk met haar botten en begon naar het strand te dobberen. Gawain legde zijn mes en tentstok neer en stond op. Hij droeg alleen shorts, goed om in te zwemmen en het showde zijn tatoos heel goed. "Dit is Bambi en ik ben Gawain, ik herken jou van al dat formele gedoe voor we de woestijn over gestuurd werden." Zei hij vriendelijk. Hij wilde haar niet afschrikken of zo. Je wist nooit hoe anderen waren als je ze nog nooit gesproken had. Bambi drapeerde haarzelf op het steenstrand. Haar botten kwamen neer met een luide klunk. Een rib brak en ze maakte een geschrokken piep geluidje. Het afgebroken stuk bot begon onder zijn voormalige wederhelft te zweven om weer een complete ribbenkast te vormen.

Charlie slaakte een zucht van opluchting. "Premission granted, Doctor!" zei ze in haar 'zusterstem' en Doc rende hals over kop het water in. Toen keerde ze zich hoofdschuddendom haar onnozele draak naar de jongen. Ze herkende hem inderdaad, haar en tattoosals de zijne vergeet je niet zomaar. "Dat klopt! Maar ik heb nog nooit de eer gehad om je te soreken, ik ben Charlie en dat is Doctor! Het is fijn om eindelijk een naam bij je gezicht te hebben, Gawain!" zei ze en ze ging wat dichter bij hem staan zodat het gesprek persoonlijker werd. Ze schrok zich dood toen zijn draak een rib brak, waardoor ze een kreetje slaakte. Toen derib weer op zijn plaats zweefde veranderde haar houding in minder gespannen.

Gawain lachte bij haar kreetje. "Maak je geen zorgen om Bambi, ze zou al die botten hier levenloos achter kunnen laten, en toch helemaal oké zijn. Ze horen niet bij haar lichaam maar zijn een soort jas die ze draagt om voor ons zichtbaar te zijn. Ze kan ze zelf voor andere botten inwisselen als dat nodig is," legde hij rustig uit. Hij wendde zich naar Bambi. "Ga jij maar weer lekker zwemmen, misschien wil Doctor wel met je spelen." Zei hij vriendelijk. De draak knikte en dook ook het water in. Daarna draaide Gawain zich weer naar Charlie. Hij gebaarde naar de rotsen. "We kunnen hier gaan zitten. Dat is wat makkelijker dan staan, maar we kunnen die twee dan nog steeds in de gaten houden."

Charlie haalde opgelucht adem, 'Mooi, ik schrok me echt dood. Is ze onzichtbaar, dan?' vroeg ze en keek naar Doc, die eerst aarzelde maar daarna vrolijk naar Bambi toe zwom. 'Dat lijkt me een goed idee, laten we het onszelf zo gemakkelijk mogelijk maken.' ze keek even naar de scherpe rotsen en vond een redelijk comfortabel plekje, waar ze makkelijk met z'n tweetjes konden zitten. 'Ik hoop dat het niet brutaal is om naar te vragen, maar je tattoos zien er zo interessant uit, hebben ze betekenis voor je?'