Parkje in de buurt van Nox - Rijk van de Leeuw

Nox is een van de grotere steden uit het Rijk van de Leeuw. Het is vooral een erg oude stad, bekend om zijn oude gebouwen en mooie plekken. Nox is erg omringd met bossen en graslanden. Lange tijd geleden hebben de mensen vanuit de stad nog een soort wandeling gemaakt door een park. Het leid door een stukje bos en over het gras waar men heerlijk kan eten en kinderen vrolijk kunnen spelen. Het pad is van tegels en de rest is duidelijk aangegeven met lage hekjes.

Regels: Laat niet teveel afval achter.

Rustig nam Allison plaats op het gras tegenover de spelende kinderen, terwijl Kinai zich vliegend boven het Rijk van de leeuw bevond. Ze hadden al enkele uren doelloos rond gevlogen tot grote ergernis van Allison. Nieuwsgierig keek ze om zich naar de verschillende mensen die het parkje naderden. Gekalmeerd door haar omgeving sloot ze haar ogen en genoot ze van oude herinneringen die deze plek met zich mee bracht. In dit parkje had ze haar oude vriend Kinai voor het eerst leren kennen toen haar pleegouders haar hier heen hadden gebracht. Als klein meisje had ze aan de kant gezeten, toekijkend naar de vele spelende kinderen. Zonder dat ze het doorhad kwam er een jongetje naast haar zitten met zwart haar en licht blauwe ogen. Hij had aan haar gevraagd waarom ze daar zo alleen had gezeten en vanaf dat moment raakte ze niet meer uitgesproken. Gestoord door een bal die nogal hard haar voorhoofd had geraakt opende Allison haar ogen en keek naar de bal voor haar. Glimlachend pakte ze de bal vast die ze vervolgens naar de spelende kinderen terug gooide.

Met de wind door Delial haar haren loopt ze rustig richting het park. Hier was ze vroeger altijd met haar broer aan het spelen. Terwijl ze nadacht over vroeger keek ze om haar heen en het viel haar op dat er een meisje met blond haar daar alleen in het gras zit. Ravi, de draak van Delial had al meteen een goed gevoel bij dat meisje. Delial loopt naar het meisje toe en gaat naast haar zitten. Delial zei niks en wachten af tot het meisje iets ging zeggen. Ravi duwde Delial in de richting van het meisje. Delial stootte haar perongelijk aan. "Sorry, mijn draak is zo onhandig" zei Delial, met een blik naar Ravi toe gericht dat hij dat niet meer moet doen.

In eerste instantie viel het Allison niet op dat er iemand naast haar was komen zitten aangezien ze in gedachten verzonken was. "Oh geeft niet, kan gebeuren" zei Allison, terwijl ze het meisje vriendelijk aan keek. Verbaasd keek ze naar de draak van het meisje, want de meeste mensen met draken bezaten ook bijzondere krachten. Heel misschien was ze dan toch niet de enigste die onbeschrijfelijke krachten bezat. Het meisje maakte Allison nieuwsgierig, maar ze durfde er geen vragen over te stellen. Langzaam merkte ze op dat ze begon te staren en wende haar blik snel af richting de spelende kinderen. Een bekend geluid dronk langzaam haar gehoor binnen, ze wist dat Kinai haar in de gaten hield en dichtbij was aangezien hij vreemden niet vertrouwde. Dol graag wou ze het meisje allerlei vragen naar het hoofd slingeren, maar ze had gewoon de moed er niet voor. Opnieuw dwaalde haar gedachtes af naar het verleden om de mooie herinneringen leven in te blazen.

Ravi keek van dat meisje naar Delial en weer terug naar dat meisje. Delial weet dat hij wat in zijn schild voert, maar ze weet niet wat. Ze heeft Ravi nog nooit zo gezien. Moet ze dan toch een gesprek beginnen met haar? Waarom zou Ravi zo doen bij dit meisje? "Wat is er?" Vraagt Delial aan Ravi. Ravi communiceert niet terug en zijn vlammen werden helder blauw. Hij ging steeds dichter naar het meisje toe. "Wat ga je doen?" Vroeg Delial. Het enige antwoord wat zij kreeg van Ravi was "knuffelen" Delial keek verbaasd en dacht dat hij een grapje maakte, maar op dat moment gaf Ravi het meisje kopjes. "Sorry hoor van mijn draak, als hij mensen echt mag dan wilt hij graag knuffelen" Delial schaamde zich voor haar draak. Hoe durft hij zomaar te gaan knuffelen, dacht Delial. Aan de ene kant gaf het Delial ook wel een goed gevoel. Zoveel vragen in haar hoofd. Zou ze dan toch met dat meisje moeten communiceren? Zouden ze misschien zielsverwanten vriendinnen moeten worden? Zoveel onbeantwoorde vragen.

Geschrokken keek Allison naar een helder blauwe draak die steeds dichterbij kwam en uiteindelijk kopjes begon te geven. Heel langzaam en rustig bracht Allison haar hand naar de draak om hem zo voorzichtig te aaien. "Je draak lijkt mij heel aardig, wat is zijn of haar naam?" vroeg Allison, terwijl ze haar blik naar het meisje bracht. Langzaam maar zeker begon Allison zich op haar gemak te voelen aangezien het onbekende meisje en haar draak geen kwaad in de zin hadden. Onverwachts zette Kinai de landing in en belande met een doffe klap op de grond vlak voor haar voeten. Wie zijn dat?, vroeg Kinai, terwijl hij argwanend naar het meisje en haar draak begon te staren.Maak je geen zorgen er is niks aan de hand. Gedraag je, alsjeblieft Kinai, je weet hoeveel moeite ik heb met vrienden maken. "Dit is Kinai, hij ziet er eng uit, maar is juist super lief en doet niemand zomaar iets aan" zei Allison.

"Hij heet Ravi, en hij is gek op knuffelen." Zei Delial. Delial schrok door een doffe klap. Ze keek om en zag een draak. Delial wist even niks te zeggen, ze had niet verwacht dat dit meisje een draak zou hebben. "Wat een mooie naam Kinai, hoe heet jij? Ik ben trouwens Delial." Delial stak haar hand uit. Ravi zijn vlammen werden een beetje rood. "Wat is er Ravi?" Vroeg Delial toen het haar opviel. "Rustig maar, deze draak is Kinai en hij doet je niks hoor." Zei Delial tegen Ravi. Ravi begon te communiceren met Kinai, de draak van het meisje. Delial wist niet wat ze zag. Ze was heel verbaasd. Nou doet hij al het 2 de vandaag wat hij normaal nooit in 1 keer doet. Dit is heel bijzonder vind Delial. Al snel ziet ze dat zijn vlammen weer helder blauw zijn. "Ik denk dat ze elkaar wel mogen, zo te zien aan Ravi." Zei Delial tegen het meisje naast haar. Delial keek naar haar. Ze zag zichzelf wel een beetje in haar. Verlegen, maar toch wel willen communiceren.

"Bedankt, dat was de naam van een vriend uit het verleden. Leuk je te ontmoeten Delial, mijn naam is Allison" zei ze, waarna ze haar hand uitstak om die van Delial te schudden. Net zo verbaasd als dat Delial bleek te zijn keek ook Allison naar de twee draken die probeerde te communiceren. Oke, heel misschien mag ik hun ook, zei Kinai grijnzend. "Dat denk ik ook, Kinai is erg beschermend, maar ook erg nieuwsgierig" zei Allison, kijkend naar het tafereel dat zich voor hen afspeelde. Het is een lange tijd geleden dat Allison een goede vriend had. Na de dood van Kinai had ze geen vrienden meer gemaakt vanwege haar angsten. "Delial, heb je toevallig ook bijzondere krachten die niet te verklaren zijn?" vroeg ze nieuwsgierig. Nu ze niet de enigste bleek te zijn met een draak aan haar zijde zal ze misschien ook niet de enigste zijn met bijzondere, onverklaarbare krachten. Ontspannen ging Kinai voor haar liggen terwijl hij nog steeds Delial en Ravi in de gaten hield.

"Dat was zeker een goede vriend dan, uhmm ik heb wel een beetje krachten..." Zei Delial verlegen. Er viel een stilte Delial keek naar de draken. Delial durfde er niet zoveel over te zeggen. Delial dacht na en vroeg toen "heb jij ze ook dan?" Heel enthousiast sprong Delial op en begon Ravi te aaien. Met een grote glimlach keek Delial Allison aan. Vol verwachting wachten ze het antwoord af.

"Ja, ik heb ook krachten en ik weet niet hoe ik eraan kom" zei Allison zacht. Enthousiast keek Allison om zich, blijkbaar was iedereen in het parkje alweer terug naar huis gegaan. Onrustig ging Kinai tegen Allison aanzitten, waarschijnlijk had het sprongetje van Delial die naar haar draak liep hem onrustig gemaakt. Is het de bedoeling dat we hier de hele nacht blijven kletsen?, vroeg Kinai humeurig. Ik weet dat je niet van onbekende houd, maar ik zie het gevaar er niet van in, zei Allison, met haar blik streng op Kinai gericht. Ze wou niet dat hij het meisje of haar draak angst aan zou jagen enkel en alleen omdat hij hun niet helemaal vertrouwde. Ongelijk kon ze hem niet geven aangezien ze wel eens bedrogen zijn geweest op hun reis door de twaalf Rijken. "Zijn jullie ook reizigers? Of wonen jullie in het Rijk van de leeuw?" vroeg Allison nieuwsgierig aan Delial. Nu het gesprek tussen beiden zo goed opgang was durfde Allison meer te vragen.

Delial keek naar Kinai en Allison. Ze vond haar wel aardig, maar het werd wel al laat en ze moest ook nog naar haar broer toe. Maakt niet uit, die wacht wel dacht Delial. "Nee, wij zijn geen reizigers. Wij wonen hier in het rijk van de Leeuw samen met mijn broer. Ben jij wel een reiziger dan? Je komt me echt bekend voor..." Delial dacht na en keek naar de lucht. Het word al schemerig en iedereen is al weg. Eigenlijk wil Delial ook weg. Weg van hier en weg van alle oude herinneringen. Ze wilt wel reiziger worden maar ze kan haar broer niet missen. Haar broer is alles wat ze nog hebt samen met Ravi. Zal ze ooit weg durven te gaan?

Aandachtig luisterde Allison naar het antwoord van Delial. "Ja en nee" antwoorde Allison. "Ik ben opgegroeid hier in het Rijk van de leeuw, maar door een tragische ongeluk ben ik wees geworden, sindsdien reis ik door de twaalf rijken met Kinai" Voor heel even wende Allison haar blik af naar Kinai terwijl ze zachtjes tegen hem aan kroop. Hij was alles wat ze nog had en ze was er wel eens waar tevreden mee. Door het verliezen van vele personen heeft ze de kleine dingen in het leven weten te respecteren. "Ik heb ook geen huis om naar terug te keren. Vandaar dat ik een reiziger ben geworden" vervolgde ze. Het meisje deed Allison aan haar zelf denken aangezien ze ook heel verlegen bleek te zijn, maar wel erg aardig. Voor enkele seconden liet Allison haar handen vlam vatten waarna het net zo snel weer verdween als dat het er was. Stiekem voelde ze zich een beetje speciaal, omdat niet iedereen een draak en bijzondere krachten bezat.

"Ooh, sorry. Ik wilde ook reiziger worden maar ik durfde niet. Ik ben bang om mijn broer te verliezen. Hij is de enige die ik nog heb samen met Ravi. Dus ik kan begrijpen wat je bedoeld. Je mag wel bij mij slapen als je dat zou willen." Zei Delial met een zachte stem. Ze wilt er voor Allison zijn. Het klikt gewoon goed. En misschien zouden ze samen kunnen reizen. Delial voelt zich naar worden, dit komt door het verhaal wat Allison verteld. Ravi vloog omhoog en begon rondjes boven Delial en Allison te vliegen. Alsof hij ons wilde beschermen. Zijn vlammen werden oranje rood achtig. "Wat is er Ravi" Vroeg Delial aan hem. "Er dreigt gevaar. Ik voel het" Ravi werd heel onrustig en ging weer naar Delial toe. "Kom we moeten gaan. We moeten ons zelf beschermen." Zei Ravi tegen Delial. "En hun dan?" Vroeg Delial. "Er dreigt gevaar, Allison we moeten hier weg" zei Delial tegen Allison. "Kom je mee, of ga je weer weg?" Delial was benieuwd. Als Allison weg gaat, komt ze haar dan ooit nog tegen?

Net zoals Ravi werd ook Kinai onrustig en stond op met een blik dat alle kanten op gericht was. Zeg je vriendin gedag, want we moeten nu gaan, zei Kinai vastbesloten. "Ik wil jullie niet tot last zijn, misschien dat we elkaar snel weer een keer zien. Tenslotte wonen we allebei hier in het Rijk van de leeuw" zei Allison vriendelijk. We moeten NU gaan Allison. Een tikkeltje gehaast stond Allison op van haar plek en streelde kalmerend de kop van haar draak. "Het was leuk jullie te ontmoeten, ik hoop dat we elkaar snel weer zien" zei Allison, waarna ze op Kinai klom en op zijn rug ging zitten. Ze bekeek Ravi nog even zorgvuldig ze vond het namelijk geweldig hoe zijn vlammen konden verkleuren naar zijn stemming. Zuchtend ging ze nog even goed zitten en leunde een beetje naar voren zodat ze Delial nog kon zien.

"Mij zal je niet tot last zijn, maar is goed misschien tot de volgende keer dan." Zei Delial tegen Allison terwijl ze op haar draak klom. Ravi wilde al snel weg maar Delial deed rustig aan. "Schiet nou op" zei Ravi. "Tot de volgende keer Allison en Kinai." En Delial zwaaide nog even en ging toen goed zitten. Wat een aardige meid dacht Delial. "Wat was er nou?" Vroeg Delial aan Ravi. Maar hij gaf geen antwoord en ze vlogen naar Delial haar broer.