Afgelegen picknick plekje - Rijk van de Weegschaal

Dit afgelegen plekje ligt in de buurt van een bos, vroeger werd het gebruikt door mensen die op doorreis waren om te eten of door families om te picknicken, tegenwoordig wordt het nog maar weinig gebruikt. Door mensen uit de dorpen in de buurt maar toch vooral door reizigers die ergens even wat willen eten en wel gebruik willen maken van de houten banken die er staan.

Regels: -

Stil had ze haar paard vast gebonden aan een van de bomen zodat het dier kon grazen. Ze aaide de manen even waarna ze haar tas van hem af nam. Ze glimlachte even en liep naar een van de bankjes. Ze had deze plek al eens eerder gezien toen ze naar het dorp in de buurt was gegaan. Nu was ze op de terug weg en gunde ze zichzelf wel een kleine pauze. Ze ging rustig op een van de bankjes zitten. Uit haar tas haalde ze een stukje kaas en wat brood. Ook had Rose wat water gepakt. Al gauw zat ze tevreden te eten en deed ze een hand door haar haren. Ze had een boek uit haar tas gehaald en begon er tevreden in te lezen. Ze zou hier nu wel langer blijven. Rose raakte altijd verzeild in een boek.

Toothless en Seth waren over de picknick plek heengevlogen en hadden het beiden de perfecte plek gevonden om even te rusten. Helaas had Seth ook al snel gezien dat er al iemand een van de bankjes bezet had genomen. Toothless begreep meteen wat hij bedoelde en vloog een stukje verder zodat ze verborgen door de bomen veilig konden landen. Seth hield er niet van dat onbekende meteen wisten dat hij krachten bezat, de vragen en het gedoe was hem altijd teveel. Hij wilde gewoon gezien worden als een normale jongen, dat was hij dan wel niet, toch wilde hij zo gezien worden.
Toen ze samen geland waren pakte Seth de tas van de rug van Toothless af en aaide hem kort over zijn kop. 'Tot straks,' zei hij met een glimlach. Toothless duwde zacht zijn hoofd tegen de schouder van Seth als afscheid. Daarna draaide Seth zich om en liep richting de picknick plaats.

Rustig was ze gaan zitten en gaan eten. Ze genoot van de rust en de stilte. Enkel het geluid van de vogels om haar heen, of de andere dieren als ze die kon horen. Bella vloog ergens rond in de lucht. Hoewel ze niet erg groot was, en zich dus makkelijk in het bos kon verstoppen, genoot haar draak er meer van om vrij rond te kunnen bewegen. Iets dat Rose en Bella onderscheidde, Rose hield er veel meer van om gewoon ergens te zijn. Zonder al dat gedoe van rondreizen. Rose was daar niet voor gemaakt. Dan kon ze een stuk minder boeken lees. Hoewel ze ook nu weer moest opkijken van haar boek. Er was iemand de picknick plaats op gelopen. Rose, nieuwsgierig als ze kon zijn, keek pp naar de jongeman. Ze glimlachte even naar hem. "Goeiemiddag." Groette ze hem vriendelijk, waarna ze haar bril iets beter op haar neus drukte en weer even naar haar boek keek. Ze at rustig een stukje van haar brood en kon het niet laten de knappe jongen te bekijken. Jammer genoeg voor Rose was ze veel te verlegen in de buurt van jongens om echt met hem te praten.