Café Mary - Rijk van de Steenbok

Dit café ligt in een kleine stad genaamd Malgra, Malgra is ontstaan doordat er genoeg voedsel geproduceerd wordt en mensen dus in de stad zich hebben kunnen specialiseren. Het stadje is vriendelijk en zo ook dit café dat in het hart van de stad ligt. Overdag is het meer een lunchroom of een plekje waar je koffie kan drinken, 's avonds verandert het langzaam naar een eetcafé en kun je tot laat een drankje drinken. De inrichting is gezellig, met veel hout en schilderijtjes aan de muur.

Seth was een stukje buiten de stad met Toothless geland. Hij wilde niet te erg opvallen in de stad en verkoos de eenzaamheid van het lopen boven het vliegen met Toothless. Gelukkig begreep zijn draak dat Seth niet altijd even dol was op zijn krachten, het betekende niet dat hij niet van zijn draak hield. Want zonder hem kon Seth niet.
Het was al wat later in de avond en hij had besloten om naar een café te gaan. Al snel zag hij een ietwat versleten uithangbord waar in sierlijke letters Café Mary opstond. Met zijn gewicht iets tegen de deur leunend opende hij de krakende deur en stapte naar binnen. Een vrolijke tinkel kwam van de bel boven de deur maar door het gezellige geroezemoes werd het geluid ruim overstemd. Hij knikte naar de barman en ging aan een tafeltje in de hoek zitten. Zijn gitaar zette hij naast zich neer, hij liet het ding nooit onbeheerd achter. Hij had hem bij Toothless kunnen laten maar hij vond het fijn om het ding bij zich te hebben. Misschien kon hij hem vanavond nog wel gebruiken.

Xyla kende deze stad niet, maar ze wist dat er altijd wel eetcafeetjes te vinden waren in een centrum, dus op goed geluk was ze richting het centrum gelopen. Er was voldoende keus, maar uiteindelijk koos ze gewoon voor degene die het dichtstbij zat. Voor Xyla was het een lange dag geweest en eigenlijk zou ze nog naar haar huisje terug moeten gaan, wat nog een paar uur durende vliegtocht op Ghita was. En op een lege maag zou die vliegtocht eindeloos zijn, dus eerst eten. Vlak na een andere gast met een gitaar kwam Xyla de ruimte binnen. Een gezellige sfeer overspoelde haar terwijl ze naar de bar liep. Het was nooit het meest gezellige om in je eentje te eten, maar op dit moment had Xyla geen zin om nog zelf een maal bij elkaar te sprokkelen en dan ergens buiten de stad het klaar te maken. De barman vertelde haar dat het eten aan de tafeltjes geserveerd werd en dat ze gezien de drukte moest wachten tot er eentje vrij zou komen. Hoewel Xyla niet blij was met dat nieuws knikte ze en draaide ze zich om, om in te schatten hoe lang het nog zou duren.

Seth hoorde de barman tegen de vrouw die nam hem kwam zeggen dat ze moest wachten tot er een tafel vrij was. Hij had net het laatste tafeltje genomen. Hij keek even naar haar en wenkte toen dat ze bij hem kon komen zitten als ze dat wilde. Het zag er zo druk uit dat het waarschijnlijk nog uren zou duren als ze moest wachten op een tafeltje. Daarnaast was het ook gezelliger om samen met iemand te eten dan alleen.

Even kort omdat ik niet weet wat hij anders kan doen haha

Xyla's blik viel op de jonge man die vlak voor haar had gelopen terwijl ze het café binnen liep. Hij leek haar te wenken om bij hem te komen zitten. Hoewel Xyla niet bepaald een sprankelende persoonlijkheid was en het toppunt van sociaal zijn, had ze weinig andere keuze. Ze kon wachten of even snel een maaltijd nuttigen aan de tafel waar nog ruimte over was. Dat laatste leek haar toch een betere optie. Xyla besloot het aanbod aan te nemen en liep naar de tafel in de hoek toe, "Bedankt." was het eerste wat Xyla zei, terwijl ze tegenover hem aan de tafel kwam te zitten. Ergens bedacht ze zich dat het dan ook wel zo netjes was om zich voor te stellen, "Ik ben Xyla."

'Geen probleem,' antwoordde hij direct op haar bedankt. 'Is toch net zo makkelijk, anders moet je zo lang wachten,' ging hij toen verder. Hij had soms de neiging om veel te praten, niet altijd maar soms wel. Vandaag was een dag die er tussenin zat, hij sprak soms veel en bedacht zich dan dat hij teveel zei. 'Seth,' stelde hij zichzelf voor. Hij schoof de menukaart naar Xyla toe, hijzelf had al besloten dat hij de stoofschotel met lamsvlees zou nemen.

"Dat is waar, maar toch bedankt."Xyla sprak juist nooit met veel woorden en was meer van het luisteren naar andere personen. Met een knikje en een vriendelijke glimlach pakte Xyla de menu kaart van de jonge man aan die zich zojuist had voorgesteld met de naam Seth. Snel bekeek ze het menu en besloot zonder te weten voor hetzelfde gerecht te gaan als haar tafelgenoot. Een stoofschotel ging er altijd wel in, zeker als ze nog een tocht voor de boeg had. Iets waar ze steeds meer tegenop zag, aangezien de warmte van het café haar langzaam overspoelde en ze zo'n rozig gevoel over zich heen kreeg. Ondertussen kwam de serveerster om hun bestelling op te nemen, waarbij ze tweemaal de stoofschotel noteerde en voor beide wat te drinken. Xyla keek kort de serveerster na, waarna ze haar blik weer even op Seth richtte. Ze probeerde in te schatten wat voor boter ze in de kuip had, zo te zien was hij muzikaal, dat stond vast bij het zien van de gitaar.

Seth hield zijn hoofd even schuin en liet een scheve glimlach zien. Hij was in een vrolijke bui, de dag was dan lang geweest maar het duurde vaak nog langer totdat hij echt moe en chagrijnig werd na een zware dag. De warmte van het café warmde ook zijn lichaam, een prettig gevoel na een lange vlucht op Toothless. Ergens vond hij het grappig dat ze hetzelfde gerecht bestelde. Hij had er rode wijn bij besteld. Dat smaakte altijd het lekkerste bij een stoofpot. 'Verblijf je een tijdje in deze stad?' vroeg Seth toen, hij wilde een gesprek op gang proberen te krijgen.

Xyla had het op een kleine kan water gehouden. Niet omdat ze anti-alcohol was, maar omdat ze wist dat na een lange dag een glas wijn bij haar er behoorlijk in kon hakken. Niet erg als ze daar op uit was, maar daar was ze niet op uit deze avond. "Nee," was haar korte antwoord en toen bedacht ze zich dat een diner in stilte misschien wel erg onbeleefd was. Hoewel Xyla een vrouw van weinig woorden was, kon ze nog wel de beleefdheid opbrengen om tegen deze jongen te praten. "Ik trek vanavond weer door naar de volgende stad." ze verzweeg dat die stad een paar rijken verderop lag, want dat ging hem niets aan. "En jij, woon je hier of ook een reiziger?" Ze keek even kort naar zijn gitaar, want het kon zijn dat hij rondreisde om met het bespelen van het instrument geld te verdienen, of het was gewoon een hobby. Er waren genoeg hobby's.